„Það spyr í raun enginn hvernig okkur líður“ : um þarfir foreldra fatlaðra barna á leikskólaaldri fyrir tilfinningalegan stuðning

Markmið ritgerðarinnar var að kanna hvort sá stuðningur sem er í boði frá opinbera stuðningskerfinu á Íslandi sé í samræmi við þarfir foreldra fatlaðra barna á leikskólaaldri. Við vinnslu ritgerðarinnar voru skoðaðar heimildir um kreppu, áfallastreitu og sorg. Einnig voru hlutverk stofnana og hagsmunasamtaka sem koma að málum þessa hóps könnuð til að fylla upp í myndina um þá þjónustu sem er fyrir hendi í samfélaginu. Þá var gerð eigindleg rannsókn þar sem foreldrar fjögurra fatlaðra barna á leikskólaaldri voru spurðir um upplifun sína af opinbera stuðningskerfinu. Samkvæmt niðurstöðum rannsóknarinnar eru fyrstu mánuðirnir eftir að ljóst er að eitthvað er að barni erfiðastir fyrir foreldrana. Foreldrar fatlaðra barna finna fyrir einkennum áfallastreitu og hafa mikla þörf fyrir persónulegan stuðning sem virðist þó ekki vera til staðar. Þessar niðurstöður samræmast því sem kemur fram í mörgum rannsóknum um sambærilegt efni. Opinber þjónusta og samfélagið í heild verður að standa betur við bakið á foreldrum fatlaðra barna frá fyrstu stundu og svara þörfum þeirra fyrir nauðsynlegan sálrænan eða persónulegan stuðning og er í lokin bent á hugmyndafræði snemmtækrar íhlutunar sem leið til úrbóta